Goedemorgen Ubud, goedendag, blij dat ik u eindelijk ontmoeten mag!

Na zondag te chillen en de omgeving rond het vrijwilligershuis te ontdekken, ging maandag het programma van de cultuurweek van start. Het Bali-gevoel van in de boekskes is, buiten de overspoeling van regen, al bijzonder goed waargemaakt. Maandag zijn we direct stevig begonnen. In de ochtend kregen we informatie wat mag (en niet mag), wat wordt geapprecieerd (en wat niet), wat de Balinese cultuur inhoudt… In de namiddag hebben we Ubud ontdekt: het bekende paleis, de markt, het apenbos. Ubud is het centrum van het eiland, letterlijk maar ook figuurlijk, zo wordt het toch gezegd. Dat was daar zeker te merken: een hoop toeristen, druk of bijna krankzinnig verkeer, maar zeker ook de goedlachse Balinese mensen en de typische aspecten uit de cultuur. De organisatie heeft ook zeker zijn best gedaan om deze cultuur gepast te leren kennen.

Zo begon dinsdag met een Balinese taalles. Het is fijn om een paar basiswoordjes Bahasa te kunnen spreken. (Het is alleen niet zo handig voor je hoofd om Bahasa in het Engels te krijgen van iemand die eigenlijk ook amper Engels kan). Vanmiddag volgt er nog een taalles. Hopelijk kan ik hier iets van opsteken voor als ik volgende week naar de kindjes ga, want ik betwijfel of zij vloeiend Engels spreken. Ondertussen is mijn niveau Engels al een stapje hoger, hoop ik/denk ik. Er zijn hier namelijk zoveel verschillende nationaliteiten dat ik bijna voortdurend Engels spreek. Gelukkig ben ik nu ook de Nederlanders tegengekomen waar ik zo nu en dan tegen kan ratelen.

Dinsdagmiddag zijn we gaan schilderen, een andere activiteit waar Ubud voor bekend staat. Voor de eerste keer in deze dagen kwam de zon tevoorschijn, zalig dat dat was! Tijdens het schilderen (wat zo leuk en rustgevend was), konden we wel niet zo van de zon genieten. Het is hier nooit echt fris of koud, maar toch zijn de ‘fingers crossed’ voor een zonnige dag.

Nu ga ik me klaarmaken voor de kookles. Ja, als ik een lekker receptje heb, mogen jullie zeker langskomen om het te komen uitproberen. Al moet ik toegeven dat ik denk dat de papaya, rijst en kippensoep hier veel puurder en lekkerder smaken dan in België.

P.S. Ik probeer een der dagen foto’s online te zetten om jullie te laten meegenieten van de mooie plaatsen hier, maar het duurt een eeuwigheid met Balinese wifi zodus moet ik nog een manier vinden om foto’s te verkleinen.